+++ พระแม่เศรษฐี!!! วัดร่อนนา นครศรีฯ {เสกโดยสุดยอด ๙ เกจิอาจารย์} เด่นทาง : โชคลาภ/ค้าขาย +++
:::- เหรียญหล่อ พระแม่เศรษฐี วัดร่อนนา อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช จัดสร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๕๔๗
:::- โดยสุดยอด ๙ อาจารย์ :
:::- ๑. พ่อท่านสังข์ วัดดอนตรอ
:::- ๒. พ่อท่านเนียม วัดบางไทร
:::- ๓. พ่อท่านนวล วัดไสหร้า
:::- ๔. พ่อท่านเอียด วัดโคกแย้ม
:::- ๕. พ่อท่านแก้ว วัดสำเภาใต้
:::- ๖. พ่อท่านพัฒน์ วัดกลาง
:::- ๗. พ่อท่านเจิม สำนักสงฆ์ศรีวิชัย
:::- ๘. อาจารย์วัชรินทร์(อาจารย์หรีด) วัดป่าโมกข์
:::- ๙. พ่อท่านเต็งฮั้ว วัดพิศาลนฤมิต
:::- เจ้าอาวาส และ คณะกรรมการ วัดร่อนนาได้จัดสร้างวัตถุมงคล (((พระแม่เศรษฐี))) ขึ้น เพื่อหารายได้ : สร้างอุโบสถ
:::- โดยเมื่อวันที่ ๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๗ เวลา ๑๐.๓๙ น. ยามเทวา ได้ฤกษ์เดินทางไปกราบนมัสการขอความเมตตาจากเกจิอาจารย์ให้จารอักขระแผ่นยันต์ พระเกจิได้ยินชื่อว่า ((( พระแม่เศรษฐี ))) จึง จารอักขระแผ่นยันต์เป็นกรณีพิเศษ!!! ((( เฉพาะทางเมตตา โชคลาภ โภคทรัพย์ ค้าขาย คุ้มครอง ))) ที่จะนำมาเป็นชนวนในการสร้างรูปหล่อบูชาและเหรียญด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของพระแม่เศรษฐี ทำให้การเดินทางสัมฤทธิ์ผลทุกประการ ไปหาเกจิอาจารย์ทุกรูป ทุกสถานที่ ทุกจังหวัด ได้พบตามความปรารถนา และได้แผ่นยันต์ ชนวนเก่าเป็นจำนวนมาก พร้อมด้วยเงินที่มีผู้มีจิตศรัทธาร่วมบริจาคในพิธีเททองหล่อพระแม่เศรษฐี คณาจารย์ที่ได้ลงอักขระแผ่นยันต์ และตะกรุด ชนวนศักดิ์สิทธิ์จากวัดต่าง ๆ รวม ๕๓ รายการ
:::- ประวัติ!!! และ ปาฏิหาริย์!!! พระแม่เศรษฐี : พระคู่บ้านเมืองของชาวร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
:::- วัดร่อนนา หมู่ที่ ๒ ตำบลร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นวัดโบราณอีกวัดหนึ่งในยุคกรุงศรีอยุธยา เพราะยังคงเหลือสิ่งปลักหักพังปัจจุบัน ประมาณว่า วัดร่อนนาเคยเป็นวัดเจริญรุ่งเรืองมาแล้วในอดีต ด้วยหลักฐานพอที่จะยืนยันได้ก็คือ พระพุทธรูปอุ้มบาตร เป็นพระที่จัดได้ว่าสวยงามมาก ซึ่งพระพุทธรูป ปางพระร่วง องค์เป็นที่สักการบูชากราบไหว้ของชาวร่อนพิบูลย์และชาวนครศรีธรรมราชและจังหวัดใกล้เคียง
:::- ประวัติ!!! การสร้างพระพุทธรูปปาง พระร่วงอุ้มบาตร : จากประวัติที่เล่าสืบต่อกันมาของพระแม่เศรษฐี วัดร่อนนา พระคู่บ้านคู่เมืองของอำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
:::- นับย้อนรอยไป ๗๐๐ – ๘๐๐ ปีมาแล้ว เป็นยุคการเผยแพร่ของพระพุทธศาสนาและมหาสงครามของประเทศเพื่อนบ้าน และยุคมหาสงครามไทยสยามใต้กับ พวกชวากะ (สลัดชวา) โจรแขกที่บุกเข้าโจมตีจับเอาทรัพย์สินและชาวเมืองไปเป็นเชลย ต่างผลัดกันรบชนะและแพ้สลับกัน ไปราษฎรต้องพากันอพยพหลบหนีภัยสงครามที่ยกโจมตีบรรดาเมืองต่าง ๆ แตกพร้อมกับต้อนชาวเมืองเป็นเชลยศึก ส่วนที่พากันหลบหนีเข้าไปในป่าพากันส่องสุมรวมตัวต่อสู้ศัตรูในการดักซุ้มโจรตีทำลายข้าศึก บ้างก็พาลูกเมียข้าทาสบริวารหลบหนีภัยสงครามไปตั้งรากฐานแปลงบ้านสร้างเมืองอยู่บนภูเขาร่อนนา (หรือในพื้นที่กรุงมาศ) ปัจจุบันเป็นที่กั้นน้ำทำนบสองของเมืองแร่หนองเป็ดซึ่งตั้งอยู่ในพื้นที่หมู่ที่ ๒ ตำบลร่อนพิบูลย์ อำเภอร่อนพิบูลย์ในปัจจุบัน
:::- เมื่อท่านเศรษฐีกรุงมาสได้สร้างบ้านเรือนขึ้นมาก็ได้มีชาวบ้านที่หนีภัยสงครามล้างเผ่าพันธุ์ในครั้งนั้นมาตั้งบ้านเรือนจนกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ขึ้น ครั้นหลายปีต่อมา ท่านเศรษฐีแห่งหมู่บ้านกรุงมาสก็ได้ทายาทบุตรีคนหนึ่งจากภรรยาคนหนึ่งและเมื่อกุมารีเจริญวัยเติบโตขึ้นก็มีผิวพรรณนั้นเหมือนทองคำ ท่านเศรษฐีกรุงมาสผู้เป็นบิดาและมารดาตลอดจนข้าทาสบริวารต่างรักใคร่ ท่านเศรษฐีกรุงมาสผู้เป็นพ่อและแม่ต่างทะนุถนอมเลี้ยงดูบุตรีดังแก้วตาดวงใจ จนกุมารีเจริญวัยได้ ๑๖ ปี วันหนึ่งได้ชวนพี่เลี้ยงไปเล่นน้ำที่โตน (คือ ฐานน้ำตกบนภูเขา) และในขณะที่บุตรีท่านเศรษฐีกรุงมาสกับพี่เลี้ยงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ก็ได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเมื่อบุตรีท่านเศรษฐี กรุงมาสกับพี่เลี่ยงได้ลื่นหลักตกลงจากหน้าผาน้ำตก ปรากฏว่า สาวเจ้าทั้งสอง หายสาบสูญไปกับกระแสน้ำอันเชี่ยวกราด และเมื่อถึงเวลาตะวันใกล้ค่ำท่านเศรษฐี กรุงมาส ผู้เป็นพ่อพร้อมภรรยาไม่เห็นหน้าบุตรีและพี่เลี้ยง บังเกิดความเป็นห่วงและสังหรณ์ใจเลยนำบ่าวไพร่ออกติดตามค้นหา และพบเสื้อผ้า เครื่องประดับ แต่งกายของบุตรและพี่เลี้ยงกองอยู่บริเวณ นั้น ท่านเศรษฐี กรุงมาส ผู้เป็นพ่อและภรรยาต่างโศกเศร้าเสียใจและสลดไปในการจากไปของบุตรสาวเป็นอย่างมากและคิดว่าศพของบุตรสาวและพี่เลี้ยงคงถูกกระแสน้ำพัดจนอยู่ในโตน (วังน้ำตก) นี้เป็นแน่ ท่านเศรษฐี กรุงมาส จึงตั้งรางวัลด้วยทองคำแท่งหลายร้อยชั่ง ใครก็ตามสามารถงมศพของบุตรสาวและศพพี่เลี้ยงเจอ จะมอบทองคำแท่งให้เป็นรางวัล ซึ่งมีชาวบ้านและข้าทาสบริวารต่างพากันงมศพค้นหาจนแทบพลิกแผ่นดินก็ไม่มีใครพบศพบุตรสาวของท่านเศรษฐีและพี่เลี้ยงเลยยังมีความโศกเศร้าเสียใจแก่ท่านเศรษฐีกรุงมาสผู้เป็นพ่อและผู้เป็นแม่ตลอดจนข้าทาสบริวารยิ่งนักท่านเศรษฐีกรุงมาศ ผู้เป็นพ่อจึงคิดปั้นรูปต่างตัวของบุตรสาวและพี่เลี้ยง จึงได้ประกาศให้บรรดาผู้ที่มีความสามารถปั้นรูปเหมือนของบุตรีและพี่เลี้ยง แต่ปรากฏว่าบรรดาช่างจากสถานที่ต่าง ๆ ทราบข่าวต่างพากันเดินทางสมัครปั้นรูปเหมือนบุตรี จะปั้นให้เหมือนรูปบุตรีและพี่เลี้ยงได้ คือปั้นแล้วปรากฏไม่เหมือนกันเลย เพราะช่างเหล่านั้น ขาดความชำนาญทางศิลป์เลยพากันปั้นไม่ได้เรื่องได้ราวเรื่องของเรื่องเลย ถึงองค์อัมรินทร์จอมเทพสรวงสรรค์ (พระอินทร์) ทรงตรัสเรียก พระวิษณุกรรม และได้มอบหมายหน้าที่ในการสร้างพระรูปเหมือนในการปั้นรูปเหมือนบุตรีและพี่เลี้ยงตามเจตนารมณ์ ของ ท่านเศรษฐีกรงมาสได้ทำการอธิษฐานมา ซึ่งพระวิษณุกรรม เมื่อรับบัญชาจากพระอินทร์ผู้เป็นใหญ่แห่งสรวงสวรรค์แล้ว ได้แปลงกายเป็นพราหมณ์เฒ่าเข้าไปรับอาสา ท่านเศรษฐีกรุงมาสสร้างรูปเหมือนบุตรสาวและพี่เลี้ยงให้ โดยพราหมณ์เฒ่าได้ทำเบ้าหล่อรูปเหมือนแล้วเคี่ยวหลอมละลาย ทรัพย์สินเหล่านั้นเทลงในเบ้า และเมื่อแกะเบ้าออกมา ปรากฏว่า เป็นพระพุทธรูปสวยงามมาก เป็นที่สบอารมณ์ชื่นชนของ ท่านเศรษฐีกรุงมาส ผู้เป็นพ่อมาตลอดจนข้าทาสบริวารเป็นยิ่งนักที่รูปหล่อของบุตรีซึ่งดูเหมือนมีชีวิตจริง ๆ ฝ่ายพราหมณ์เฒ่าเมื่อหล่อรูปเหมือนบุตรีและพี่เลี้ยงเสร็จและก็หายตัวไปเฉย ๆ ฝ่ายท่านเศรษฐีกรุงมาสกับภรรยาเมื่อหล่อรูปเหมือนบุตรสาวกับพี่เลี้ยงคล้ายทองคำสวยไม่มีที่ติแล้วท่านเศรษฐีกรุงมาสผู้เป็นบิดากับภรรยาผู้เป็นมารดาได้นำพระพุทธองค์นั้นไปที่วังน้ำโตนที่บุตรีกับพี่เลี้ยงเสียชีวิตพร้อมกับพากันอธิษฐานว่าถ้าหากว่าบุตรสาวที่เสียชีวิตพร้อมกับพี่เลี้ยงได้ไปเกิด (จุติ) ที่แห่งหนตำบลใดก็ขอพระพุทธรูปองค์นี้ได้ไปอยู่ที่นั้นแล้วท่านเศรษฐีกรุงมาสกับภรรยาได้ทิ้งพระพุทธรูปทั้งองค์ลงในวังน้ำตกโตนแห่งนั้นและต่อมาปรากฏว่าพระพุทธรูปองค์นั้นได้มาผุดที่วัดคีรีวงศ์ (หนองตะเคียง)วัดร่อนนาปัจจุบัน จนกระทั่งได้มีเด็กเลี้ยงควายได้นำควายไปเลี้ยงและเอาเชือกไปล่ามไว้กับเกศของพระพุทธรูปซึ่งเข้าใจว่าเป็นตอไม้และตกกลางคืนเด็กคนนั้นเกิดเจ็บท้องและได้ฝันว่าที่ตนเอาเชือกไปล่ามควายนั้นไม่ใช่ตอไม้แต่เป็นเกศของพระจึงได้เล่าเหตุการณ์ที่ตนฝันพร้อมกับปวดท้องให้พ่อแม่ฟัง รุ่งเช้าพ่อแม่พร้อมด้วยชาวบ้านในหมู่บ้านนั้นได้พาไปสู่ทุ่งร้างที่เด็กเลี้ยงควายนำเชือกควายไปผูกกับเกศพระ ซึ่งพ่อแม่เด็กและชาวบ้านพากันขุดพบเกศพระและลึกลงไปพบองค์พระแต่ไม่สามารถขุดเอาพระพุทธรูปขึ้นมาได้และจู่ ๆ ที่ชาวบ้าน ที่กำลังขุดพระพุทธรูปอยู่นั้นเด็กเลี้ยงควายก็สั่นขึ้นพร้อมกับมีเสียงพูดเป็นเสียงผู้ใหญ่ว่าถ้าต้องการนิมนต์พระพุทธรูปขึ้นไปประดิษฐาน ไว้เป็นที่สักการบูชานั้น ให้จัดพิธีพราหมณ์ ทำพิธีกรรมอัญเชิญพระสงฆ์สวดเจริญพุทธมนต์โดยชาวบ้านได้ช่วยกันจับด้าย ๗ สี ดึงเบา ๆ พระพุทธรูปองค์นั้นก็เคลื่อนขึ้นมาจากพื้นดินอย่างอัศจรรย์ท่ามกลางพระสงฆ์สวดพุทธมนต์ กล่าวว่านับเป็นเหตุมหัศจรรย์ท้องฟ้าเดือน ๕ เปลวแดดร้อนจ้ากลับปรากฏการณ์ที่พื้นดินแห้งแล้งมาช่วง ๒ เดือน ท้องฟ้ามืดครึ้มลงแล้วฝนตกลงมา เมื่อองค์พระพ้นพื้นดิน ฝนได้ชำระล้างดินที่องค์พระพุทธรูปจนสะอาดแล้ว จึงหยุดแสงแดดจ้าอันเป็นน่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก ชาวบ้านได้พากันปิดทองกราบไหว้ และพราหมณ์ได้ทำพิธีอัญเชิญนิมนต์พระแม่เศรษฐีตามร่างทรงได้บอกเล่าความเป็นมาของพระพุทธรูปองค์นี้ในพิธีซึ่งพระแม่เศรษฐี ท่านได้รับนิมนต์ชาวบ้านที่นิมนต์ท่านให้มาเป็นที่พึ่งของชาวบ้าน ณ วัดร่อนนาตลอดจนกระทั่งทุกวันนี้ พระแม่เศรษฐีวัดร่อนนาจึงเป็นพระที่พึ่งของชาวอำเภอร่อนพิบูลย์และชาวนครศรีธรรมราชตลอดมา แต่ละวันจะมีประชากรทั้งใกล้และไกลเดินทางมากราบไหว้บนบานต่อพระแม่เศรษฐีซึ่งจะสำเร็จไปทุกวันเมื่อประสบความสำเร็จที่บนบานเอาไว้ ชาวบ้านผู้ที่บนบานจะนำดอกไม้ธูปเทียนปิดทองคำเปลวและจุดลูกประทัดแก้บนจนเสียงดังจนเป็นกิจประจำวันไปเสียแล้วด้วยพระแม่เศรษฐีวัดร่อนนาท่านเป็นพระคู่บ้านคู่เมืองเป็นพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์

801-0-211xx-x